Website van Stichting Jan te Wierik:

Onbekende ontwerpen Jan te Wierik geschonken aan de Stichting

HAAKSBERGEN – Een halfjaar geleden werd de stichting Jan te Wierik benaderd door John Middelhuis betreffende ontwerpen die zelfs bij de familie te Wierik niet bekend waren. Nieuwsgierig naar zijn verhaal en de ontwerpen kreeg de stichting dit schrijven van John Middelhuis uit Goor. Hij was van 1977 tot 2004 collectioneur bij Lakatex te Goor.

‘Het was begin 1990 dat ik Jan te Wierik voor het eerst ontmoet heb. Er was een expositie van Jan bij Wooncentrum te Lintelo in Haaksbergen waar een collega van mij, uit Haaksbergen, Jan tegen het lijf liep en hem vroeg eens contact met me op te nemen om te praten over het ontwerpen van dessins voor interieurstoffen. Jan belde me de volgende dag en nog diezelfde middag verscheen hij in het kantoorgebouw van Lakatex in Goor. De telefoniste meldde mij dat er ‘een vreemd figuur’ in de lobby stond en hij een afspraak met me had.
Na een stevige handdruk ter kennismaking gingen we samen naar de showroom waar hij met belangstelling zijn ogen goed de kost gaf wat er zoal uitgestald was aan interieurstoffen. Na een korte introductie etaleerde hij op een groteske manier zijn ontwerpen op een groot deel van de vloer van de showroom en vroeg zelfverzekerd: zo en wat vindt je ervan? Ik vertelde hem dat ik een aantal ontwerpen zeer interessant vond maar dat omschreef hij als een dooddoener waarop ik moest glimlachen. Na wat verschillende standpunten over interieurstoffen gewisseld te hebben besloot ik een drietal ontwerpen van hem over te nemen en na de financiën geregeld te hebben tekende Jan het copyright-assignment waarmee Lakatex eigenaar was.

Een week later belde Jan me opnieuw en vertelde dat hij weer een aantal mooie ontwerpen klaar had en deze graag wilde laten zien en de volgende middag stond hij weer op de stoep. Inderdaad had hij weer een aantal interessante dessins bij zich maar ook zaten er een tweetal dessins tussen welke veel op de ontwerpen leken die ik de week ervoor al van hem had gekocht en toen ik hem hier op wees pakte hij de twee dessins samen en probeerde deze doormidden te scheuren. Ik kon hem halverwege dit scheurproces ervan te weerhouden en vroeg waarom hij dit deed, hij had hier per slot van rekening toch de nodige energie ingestoken, maar hij merkte op dat ik er op moest kunnen vertrouwen hij de dessins niet elders aan zou bieden en ze dan maar moest vernietigen hij liet de ingescheurde dessins ontwerpen bij me achter welke tot op heden nog in mijn bezit zijn als bewijs van zijn integriteit.



Met regelmaat belde Jan met de vraag of ik langs wilde komen omdat hij weer wat nieuws uit zijn penseel had getoverd en vaak was dat ook zo. Jarenlang konden we goed met elkaar overweg en regelmatig zaken kunnen doen. De meeste dessins waren abstract en ik heb hem eens gevraagd om wat florale elementen in zijn dessins te verwerken maar dat vond hij toch te bepalend van mij maar toch heeft hij enkele pogingen gedaan die overigens in mijn optie niet geweldig waren. Hij wilde vrij zijn in wat hij maakte. Ik herinner me ook een bezoek aan hem aan de Merelstraat in Haaksbergen waar ik een gitaar in de woonkamer zag staan en vroeg hem bespeel je deze ook en hij zei dat is toch niet zo moeilijk je zoekt wat tonen op en dan kun je daarmee uit de weg en pakte het instrument en begon te spelen en daarbij ging hij ook nog eens zingen met zijn wat hese stem wat me deed denken aan het geluid van Tom Waits.

Op een bepaalde dag belde Jan me en vertelde nogal opgewonden “ik stop met het maken van textielontwerpen en ik ben er helemaal klaar mee”. Op mijn vraag hoe dit toch kon gebeuren vertelde hij hoe dit kon gebeuren. Hij was s’ ochtends op bezoek geweest bij Texoprint en men was zeer geïnteresseerd in zijn werk wat hem zeer aansprak. Men had al diverse ontwerpen geselecteerd en er over de prijs werd gesproken vroeg de verantwoordelijke van de Boekelose dessinafdeling of Jan ook nog met andere textielbedrijven zaken deed en vertelde Jan enthousiast dat hij succes heeft met Lakatex waarna de verantwoordelijke aan Jan vroeg om de ontwerpen in te pakken en de deur aan de buitenkant te willen sluiten. Jan was hierna furieus en thuisgekomen belde hij dat hij stopte zoals hierboven omschreven. Later die dag ben ik naar Haaksbergen gereden en heb een deal gemaakt en de collectie van hem overgenomen. Het ging om ca. 45 ontwerpen. Na verloop van tijd, eind 90er jaren, kwam de vraag van een Zwitserse editeur alwaar ik al een aantal van Jan zijn ontwerpen had omgezet naar gordijnstof, dessins om nog enkele ontwerpen te ontwikkelen met het handschrift van Jan maar dan minder kleurrijk maar ietwat rustiger van toon en motief. Jan woonde inmiddels in Rekken en zo hebben we de banden weer opnieuw aangehaald, met succes overigens.

Jan te Wierik heeft in de jaren 90 van de vorige eeuw textielontwerpen gemaakt en op een bepaald moment aangegeven hiermee te willen stoppen en de onverkochte collectie bij Lakatex textieldrukkerij te Goor aangeboden. Lakatex heeft een deal hiermee gemaakt en werd eigenaar van deze textielontwerpen. Uit deze collectie zijn een aantal ontwerpen aangepast als dessin voor interieurstof en enkele zijn ingelijst om wanden in diverse kantoorruimtes te verfraaien. In de loop van 2003 heeft John Middelhuis (Collectioneur bij Lakatex) het restant van deze collectie in beheer gekregen met de belofte dat bij eventuele verkoop de opbrengst ten faveure gaat naar een te bepalen goed doel. E.e.a. ging met goedkeuring van de toenmalige directeur van Lakatex, Michel Sombroek.

De huidige collectie onverkochte ontwerpen bestaat uit 24 stuks. De 24 ontwerpen worden nu geschonken aan de Stichting Jan te Wierik en deze schenking gebeurt om niet, en hiermee is de Stichting Jan te Wierik houder oftewel eigenaar van deze 24 ontwerpen met dien verstande dat bij eventuele verkoop de revenuen aan een goed doel gegeven worden.

Haaksbergse veiling drie ontwerpen
De stichting Jan te Wierik heeft besloten om de eerste drie ingelijste ontwerpen te gaan verkopen en de opbrengst dit voorjaar te schenken aan een nog nader te bepalen goed doel. De grote wens van de stichting is om de ontwerpen in Haaksbergen te houden. Publicatie vindt dan ook uitsluitend plaats in weekblad Rond Haaksbergen. Bieden kan vanaf 150,- door uiterlijk 15 april 2025 een mail te sturen naar de stichting Jan te Wierik. Het mailadres is: info@jantewierik.nl 

Oproep Goed doel
Als lezers van Rond Haaksbergen een goed voorstel voor een goed doel weten, mogen ze dat gemotiveerd mailen naar info@jantewierik.nl De voorkeur van de stichting is een lokale of regionale bestemming.